آستيگماتيسم

شرايطي است كه درآن چشم نمي تواند به هيچ وجه پرتوهاي نوري را در يك نقطه متمركز كند ، چه بر روي شبكيه و چه در جلو و پشت شبكيه.

 

علل و عوامل خطر

آستيگماتيسم هنگامي اتفاق مي افتد كه پرتوهاي نوري هنگام عبور از قرنيه و طي كردن طول كره چشم بسته به اينكه به كدام قسمت از قرنيه برخورد مي كنند به حالت هاي گوناگون شكسته مي شوند.

قرنيه يك چشم سالم شبيه توپ بسكتبال است كه با درجه معين و ثابتي در تمام نقاط خميده شده است.

قرنيه يك چشم مبتلا به آستيگماتيسم شبيه يك هندوانه بيضي شكل است ،

به گونه اي كه در برخي قسمت ها ، پرشيب تر و در برخي نقاط ، شيب كمتري دارد.

اين امر باعث مي شود تصاوير ، تغيير شكل يافته و تار و مبهم به نظر برسند.

اين عيب انكساري نيز هم در بزرگسالان و هم در كودكان ممكن است اتفاق بيفتد.

برخي از بيماران مبتلا به آستيگماتيسم خفيف ممكن است مشكلي در بينايي نداشته باشند ،

اما معاينه منظم چشم ها براي تشخيص زودهنگام آستيگماتيسم در كودكان ضروري است.

علائم و نشانه ها

علائم آستيگماتيسم عبارتند از سردرد ، انحراف و خستگي چشم ، ديد تار و ناواضح در تمام فواصل و مشكل در رانندگي به ويژه شب.

 

 

تنبلی چشم چیست؟

 

تنبلی چشم یا آمبلیوپی زمانی اطلاق می شود که چشم ها از همه نظر سالم باشند ولی در یک چشم ( یا بندرت در دو چشم ) دید، کامل نباشد .

بدین معنی که در معاینات انجام شده چشم از نظر آناتومیک سالم است ، قرنیه شفاف است ،‌

شبکیه و عصب چشم و مسیرهای بینایی اطراف مغز هیچ گونه بیماری ندارد ولی دید بیمار کاهش دارد و با عینک اصلاح نمی شود .

 

علت

 

تنبلی چشم یا آمبلیوپی وقتی ایجاد می شود که بیمار در ابتدای دوران کودکی از به کارگیری یک چشم یا هر دو چشم محروم باشد

و تصویر واضحی بر روی شبکیه تشکیل نشود .

مثلا چشم به هر علتی بسته بماند ، کدورت داشته باشد و یا دچار انحراف باشد .

این محرومیت باعث تنبلی می شود و حتی اگر در زمان دیگری و وقتی سن کودک بالاتر رفت ،

این مانع دید و محرومیت برطرف شود ، به علت ایجاد تنبلی ،

دید برگشت نخواهد کرد و نیاز به اقدامات درمانی برای تنبلی که در قسمت های بعد توضیح داده خواهد شد ، دارد.

قبلا تصور می شد در تنبلی ، ضایعه عضوی و آناتومیک در سیستم بینایی وجود دارد ولی مشخص شده است

که در اثر عدم کاربرد چشم و ایجاد تنبلی ، سلول های بینایی قشر مغز ، تکامل پیدا نمی کنند .

 

آثار آلودگی هوا بر چشم:

با توجه به اینکه چشم در معرض مستقیم عوامل محیطی می باشد امکان تاثیر این عوامل بر روی چشم وجود دارد.

یکی از مهمترین عوامل محیطی، وجود هوای آلوده می باشد که متاسفانه امروزه به عنوان یکی از معضلات سلامت، اعضای مختلف بدن انسان و از جمله چشم ها را تهدید می کند.

چشم های انسان به طرق مختلف در اثر هوای نامساعد و آلوده تحت تاثیر قرار می گیرد.

خشکی و گرمی هوا، وجود ذرات یا به اصطلاح ریزگردها در هوا و وجود مواد حساسیت زا در هوا.

هوای خشک و آلوده باعث خشکی چشم می شود.

از آنجایی که اشک نقش مهمی در سلامت چشم دارد، خشکی چشم می تواند باعث آسیب قسمت های قدامی چشم مانند ملتحمه و قرنیه شود.

علائم اولیه خشکی چشم عبارت از سوزش، کوبیدن، درد و احساس جسم خارجی در چشم می باشد.

با افزایش شدت خشکی، دید فرد نیز دچار کاهش شده و ممکن است عامل عفونت نیز به این مشکلات اضافه شود

و در نهایت قرنیه­ی چشم دچار کدورت شده و شخص بینایی خود را از دست بدهد.

بدیهی است افرادی که در محیط های باز و نیز آلوده کار می کنند یا مدت طولانی تری را در این محیط ها طی می کنند بیشتر در معرض آسیب هستند.

تاثیر آفتاب بر چشم: 

علاوه بر تاثیر هوا بر روی چشم، نمی توان تاثیر اشعه­ی آفتاب بر روی چشم را از نظر دور داشت.

آفتاب با دارا بودن اشعه­ مضر ماوراء بنفش می تواند باعث آسیب قرنیه، آب مروارید و احیاناً آسیب شبکیه شود.

برای پیشگیری از آسیب های هوا و آفتاب بر چشم متاسفانه شیوه­ قطعی و مطمئنی وجود ندارد.

بهترین راه پیشگیری از اثرات آلودگی هوا بر چشم، برطرف کردن این آلودگی ها می باشد

که این خود یکی از معضلات شهرهای بزرگ است ولی افراد می توانند تا حد امکان خود را در معرض این آلودگی ها قرار ندهند.

البته در رابطه با پیشگیری از عوارض نور آفتاب بر چشم خوشبختانه امکان استفاده از عینک های آفتابی وجود دارد که بسیار کمک کننده هستند.

کسانی که در اثر عوامل محیطی دچار خشکی چشم شده اند نیز می توانند از قطره های اشک مصنوعی طبق صلاح دید پزشک استفاده کنند.

همه­ گروه های سنی در معرض آسیب های ناشی از هوا و محیط می باشند

و تفاوت چندانی بین گروه های سنی وجود ندارد ولی احتمالاً افراد مسن بیشتر در معرض این آسیب ها هستند

چرا که در اثر افزایش سن میزان و کیفیت اشک و مکانیزم های دفاعی این گروه سنی دچار اختلال شده است.