عدسی داخل چشم مانند لنز دوربین عمل می‌کند،

یعنی نور را برای داشتن دیدی شفاف روی شبکیه متمرکز می‌کند.

این عدسی تمرکز چشم را نیز تغییر می‌دهد تا ما بتوانیم هم اشیاء دور و هم اشیاء نزدیک را به وضوح ببینیم.

عدسی چشم عمدتاً از آب و پروتئین تشکیل می‌شود. پروتئین عدسی را شفاف نگه می‌دارد و اجازه می‌دهد نور از آن عبور کند.

به موازات بالا رفتن سن مقداری از پروتئین به هم می‌چسبد و بخش کوچکی از عدسی را کدر می‌کند.

این کدری همان آب مروارید است که به مرور زمان بزرگ‌تر می‌شود و بخش بیشتری از عدسی را تار می‌کند و در نهایت بینایی را مختل می‌کند.

هیچ کس از علت دقیق تغییر کردن عدسی در اثر بالا رفتن سن و بروز آب مروارید چشم اطلاعی ندارد.

با این حال پژوهشگران در سراسر جهان عامل‌هایی را تعیین کرده‌اند که معتقدند در شکل‌گیری آب مروارید نقش دارد.

عامل‌های خطر آب مروارید به جز بالا رفتن سن عبارت است از:

• اشعه ماوراءبنفش خورشید و دیگر منابع نوری
• دیابت
• فشار خون
• چاقی
• استعمال دخانیات
• مصرف طولانی مدت داروهای کورتیکواستروئیدی
• مصرف استاتین برای کاهش کلسترول
• سابقه التهاب یا آسیب دیدگی چشم
• سابقه جراحی چشم
• درمان جایگزینی هورمون
• مصرف بیش از حد نوشیدنی‌های الکلی
• نزدیک بینی شدید
• سابقه خانوادگی ابتلا به آب مروارید

در پایان جراحی محل برش و بخیه ها با پماد چرب می شود و نیازی به پانسمان و بسته شدن چشم وجود ندارد.

پس از آن که اثر داروی بی حس کننده از بین رفت ممکن است احساس کنید که پلک ها تحت کشش و دردناک هستند.

این حالت معمولا خفیف است و با مصرف مسکن های معمولی بر طرف می شود.

در صورت بروز هر گونه درد شدید یا کاهش دید حتما با پزشک خود تماس بگیرید.

معمولا توصیه می شود که پس از عمل 24 تا 48 ساعت از کمپرس سرد استفاده کنید و سرتان را بالا نگه دارید

(برای خوابیدن هم چند بالش زیر سرتان بگذارید) این اقدامات به کنترل ورم و کبودی محل عمل کمک زیادی می کند.

میزان ورم و خون مردگی محل عمل در افراد مختلف متفاوت است.
معمولا ورم و کبودی پس از چند روز به حداکثر می رسد و ظرف 2 تا 4 هفته بر طرف می گردد.

تا یکی دو هفته پس از عمل پلک ها ترشحات خفیف یا حالت چسبندگی دارند.

مصرف قطره های مناسب به رفع این حالات کمک می کند.

در هفته های اول پس از عمل ممکن اشکریزش،حساسیت به نور و تغییرات گذرای بینایی (مثل تاری دید یا دوبینی) ایجاد شود که به تدریج بر طرف می شود.

بخیه ها معمولا 5 تا 7 روز پس از عمل برداشته می شود و پس از برداشتن بخیه ها تورم پلک ها کم کم فروکش می کند و فرد ظاهر بهتری پیدا می کند.