والدین اولین افرادی هستند که متوجه غیرطبیعی بودن اشک چشم نوزادان می‌شوند. آنها چه علایمی را ممکن است ببینند؟

گاهی نوزادان و کودکان دچار انسداد مجرای اشکی، اشک ریزش مداوم همراه با عفونت سطح چشم و ترشحات چسبناک و چسبیدن مژه‌ها به هم می‌شوند.

گاهی هم به علت انسداد در بخش ابتدایی و انتهایی سیستم تخلیه اشکی،

یک ضایعه برآمده در ناحیه داخلی پلک چشم به رنگ خاکستری یا آبی ایجاد می‌شود که اغلب با فشار به آن، تخلیه صورت می‌گیرد، ولی دوباره به علت تجمع مایع، ضایعه تشکیل می‌شود.

گاهی نوزادان به علت وجود هم‌زمان یک کیست داخل بینی یا در محل انتهایی مجرای تخلیه اشک به داخل بینی، دچار مشکل در تنفس به‌خصوص در هنگام شیر خوردن می‌شوند.

گاهی هم به علت اشک‌ریزی مداوم، در پلک پایین التهاب، قرمزی و خشکی پوست ایجاد می‌شود.

در حالت عادی در فصول گرم سال، کودکان به علت انسداد ناقص در مسیر تخلیه مجرای اشکی، دچار مشکل نیستند،

ولی در هنگام سرماخوردگی، در معرض باد و سرما قرار گرفتن و یا حساسیت دچار اشک ریزی می‌شوند.

در موارد بسیار شدید عفونت کیسه اشکی، یک تورم بزرگ در ناحیه داخلی چشم و تورم متوسط یا شدید در پلک‌های فوقانی و تحتانی،

همراه با ترشحات چرکی مشاهده می‌شود که تقریبا یک مورد اورژانس است و باید هرچه سریع‌تر رسیدگی شود.

آثار آلودگی هوا بر چشم:

با توجه به اینکه چشم در معرض مستقیم عوامل محیطی می باشد امکان تاثیر این عوامل بر روی چشم وجود دارد.

یکی از مهمترین عوامل محیطی، وجود هوای آلوده می باشد که متاسفانه امروزه به عنوان یکی از معضلات سلامت، اعضای مختلف بدن انسان و از جمله چشم ها را تهدید می کند.

چشم های انسان به طرق مختلف در اثر هوای نامساعد و آلوده تحت تاثیر قرار می گیرد.

خشکی و گرمی هوا، وجود ذرات یا به اصطلاح ریزگردها در هوا و وجود مواد حساسیت زا در هوا.

هوای خشک و آلوده باعث خشکی چشم می شود.

از آنجایی که اشک نقش مهمی در سلامت چشم دارد، خشکی چشم می تواند باعث آسیب قسمت های قدامی چشم مانند ملتحمه و قرنیه شود.

علائم اولیه خشکی چشم عبارت از سوزش، کوبیدن، درد و احساس جسم خارجی در چشم می باشد.

با افزایش شدت خشکی، دید فرد نیز دچار کاهش شده و ممکن است عامل عفونت نیز به این مشکلات اضافه شود

و در نهایت قرنیه­ی چشم دچار کدورت شده و شخص بینایی خود را از دست بدهد.

بدیهی است افرادی که در محیط های باز و نیز آلوده کار می کنند یا مدت طولانی تری را در این محیط ها طی می کنند بیشتر در معرض آسیب هستند.

تاثیر آفتاب بر چشم: 

علاوه بر تاثیر هوا بر روی چشم، نمی توان تاثیر اشعه­ی آفتاب بر روی چشم را از نظر دور داشت.

آفتاب با دارا بودن اشعه­ مضر ماوراء بنفش می تواند باعث آسیب قرنیه، آب مروارید و احیاناً آسیب شبکیه شود.

برای پیشگیری از آسیب های هوا و آفتاب بر چشم متاسفانه شیوه­ قطعی و مطمئنی وجود ندارد.

بهترین راه پیشگیری از اثرات آلودگی هوا بر چشم، برطرف کردن این آلودگی ها می باشد

که این خود یکی از معضلات شهرهای بزرگ است ولی افراد می توانند تا حد امکان خود را در معرض این آلودگی ها قرار ندهند.

البته در رابطه با پیشگیری از عوارض نور آفتاب بر چشم خوشبختانه امکان استفاده از عینک های آفتابی وجود دارد که بسیار کمک کننده هستند.

کسانی که در اثر عوامل محیطی دچار خشکی چشم شده اند نیز می توانند از قطره های اشک مصنوعی طبق صلاح دید پزشک استفاده کنند.

همه­ گروه های سنی در معرض آسیب های ناشی از هوا و محیط می باشند

و تفاوت چندانی بین گروه های سنی وجود ندارد ولی احتمالاً افراد مسن بیشتر در معرض این آسیب ها هستند

چرا که در اثر افزایش سن میزان و کیفیت اشک و مکانیزم های دفاعی این گروه سنی دچار اختلال شده است.

عنبیه بخش رنگی پشت قرنیه است که رنگ چشم افراد را تعیین می کند.

رنگ این بخش در چشم افراد مختلف متفاوت است و از آبی و سبز تا عسلی و قهوه ای تغییر می کند.

در وسط عنبیه سوراخی به نام مردمک وجود دارد که مقدار نور وارد شده به چشم را تنظیم می کند.

وقتی چشم در محیط پر نور قرار می گیرد مردمک تنگ می شود تا مقدار نور کمتری وارد چشم شود.

به همین صورت وقتی چشم در محیط کم نور قرار می گیرد مردمک گشاد می شود تا نور بیشتری وارد چشم شود.